ik wou dat ik groot was.
de grootste van de gymklas.
met iedereen ver onder mij.
dan was ik superblij.
maar helaas, groot ben ik niet.
en het gebeurt vaak dat men mij niet ziet.
soms doet mijn nek zelfs zeer.
maar ja, anders zie ik mijn vrienden niet meer.
maar ik voel me goed in mijn vel,
en veel vrienden heb ik wel.
eigenlijk vind ik het niet erg om klein te zijn.
want moest ik eenzaam zijn, deed dat veel meer pijn.
Waardering: 10 met 1 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door christophe
Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)
Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
Volgende gedicht: FC TWENTE