Ik hoor er niet bij.
Al vindt ik dat zelf.
Wij zijn allemaal elf.
Ik wordt buitengesloten.
Volgens mij hoor ik niet bij mijn leeftijdsgenoten.
Ik vind de andere kinderachtig.
En zij voelen zich heel machtig.
Ik ben onzeker en bang.
Dat ben ik nooit geweest, die jarenlang.
Ik hoor niet bij mijn vrienden.
Ik wil ook niet dat ze mij verdienen.
Ik hoor er gewoon niet bij.
Dat denk ik en dat denken zij.
Ik denk anders dan hun.
En misschien is dat wel wat ik goed kun.
Dit gedicht is ingezonden door Druif,,an
Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)
Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
Volgende gedicht: een flessen opener voor je biertjeVorige gedicht: Vorig jaar heb ik zoiets verkeerds gedaan