Er zwerft veel rond in mijn hoofd,
Het vuur is nog lang niet gedoofd.
Veel ruzie wat ik niet kan verdragen,
Bedenkend wat ik zou kunnen vragen.
Toen stond jij opeens daar,
En ik je maar aanstaar.
Ik kon m'n hart bij je legen,
Jij kon zo een diefstal plegen.
Mijn hart was vol liefde,
Ik weet het zeker jij bent mijn geliefde.
Maar de vraag is: Hou je ook van mij?
Want ik wil je aan m'n zij.
Je antwoorde me met een kus op m'n lippen,
Niemand die daar aan kan tippen.
Maar het moest geheim blijven,
Anders zouden we het moeilijk krijgen.
Dat meisje was tegen ons,
Maar niemand komt tussen ons
We houden van elkaar,
We horen bij elkaar.
Ik hou van jou!
Waardering: 8.8 met 5 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door Martina
Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)
Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
Volgende gedicht: mijn opa leeft niet meerVorige gedicht: Wandeling aan zee