Er was eens.....
Zo begint elk sprookje
Waarin de hoofdpersoon na veel tegenslagen
Weer kan genieten van de rustdagen
zonder pijn, zonder moeite zonder verdriet,
en denk nu niet
dat mijn leven een grote puinhoop is
want dan heb je het mis
Ik leef een gelukkig leven
maar ben nu halverwege het sprookje aan het zweven
het gaat niet slecht, het gaat niet goed
ik weet niet wat ik met alle info moet
ik wordt niet meer beter
Ik ben jong en gediagnosticeerd
voor het leven geblesseerd
Ik kan er mee leven
Absoluut!!
Maar het horen dat je niet meer geneest is zo bruut
De rest van mijn leven spuiten en ziekenhuisbezoeken
Het laat me vloeken
zo had ik het niet in gewild
zo had ik het niet bedacht
Blij dat ik er mee verder kan
verdriet dat de hoop is vervlogen
Gelukkig dat ik mag geloven
En verder mag leven, genieten en dromen
Op alles wat nog mag komen!!
Dit gedicht is ingezonden door Ankie
Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)
Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
Volgende gedicht: mijn liefste slurfkeVorige gedicht: ik hou van alles om me heen