Gedichten: nieuw

Je hoord je zelf roepen ik kan dr niet meer tegen
Je zit voor je uit te staren ergens in een parkje en wordt nat van die keiharde regen
Je zoekt een uitweg een ontsnapping van maar je kijkt niet goed genoeg want iedere keer als je dat probeert hoot je dat stemmetje in je hoofd
Lozer,mislukkeling en je denkt bij je zelf oh wat is het fijn om mislukkeling te zijn
Volgende dag ben je toch weer thuis gekomen je moeder roept je
Ja je gaat er weer tegen aan na de koffie weer een volle dag naar school gaan
En je stapt het lokaal nog maar net binnen of de dagelijkse pesterijen gaan weer beginnen het begint bij een grapje de rest doet mee goh al weer en uur bij okee
Het is nu pauze oh oh wat leuk ze komen je met z'n allen uitlachen nou ze liggen echt in een deuk
tot zover zijn het gewoon maar woorden dus doe gewoon of je ze niet kan horen alsof ze dr niet zijn afijn schelden doet wel degelijk pijn
jo de schooldag voorbij jij misschien een klein beetje je blij want je hebt het weer gehad een na een nacht met weinig rust en een kut gevoel snap je niet echt meer want de betekenis van blij zijn is
Maar goed op de fiets naar huis dan maar onderweg weg staan je klasgenoten daar ze wachten op jouw wat willen ze nou weer je volet een vuist in je gezicht en je znapt het alweer het is weereens trap-me-maar inelkaar-dag net als vorige keer
kom op stap ga ga weg nu laat die school voor wat het is en stap eruit
maar stap niet uit je zelf blijf gewoon in leven kijk eens wie hoeveel dr wel om je geven
bijvoorbeeld je moeder je vader je broers en sussen daar komt echt niemand tussen dus kom op stop met je zelf te verlagen je hoeft deze shit echt niet meer te verdragen vecht terug stap terug je hebt al genoeg achter de rug

Dit gedicht is ingezonden door akoudad mohamed

Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)

Volgende gedicht: DE LENTE
Vorige gedicht: yeah k kom van kiel