ja ik ben jaloers
wat dan nog
we stonden toch gelijkvloers
ik dacht dat jij mijn echte nicht was
nou dat wil ik niet meer hoor
nu zie ik het pas in nu pas !
nou sorry hoor dat ik jullie stoor
jullie zaten te zoenen op een bankje
in dat hoekje daar
echt kom bij mij maar niet aan
ik had zo'n goevoel wat die jij raar
echt de hel wat is er foutgegaan ?
al weet ik dat het allemaal op een dag voorbij zal zijn
maar die pijn die ik nu voel moet verdwenen zijn
ik weet nog met valentijn
toen gaf ik jou die kaart
dat deed me zo goed
door al die mensen werd ik aangestaard
het maakte me niet uit
ik doe alles voor jou
want ik kan je niet vergeten
en weet ook dat ik je altijd onthou
never vergeet
omdat ik zoveel van jou hou
alles zal en ga ik doen
tot ik je heb
en je dat je met mij op dat bankje zit
ik laat je nooit meer los schat !

Dit gedicht is ingezonden door nikki

Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)

Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
 
Volgende gedicht: een vechtpartij
Vorige gedicht: FLUITEN
 
© 2006 - 2023 Jan Hengeveld.