ik pluk een roos
ik ben soms zo roekeloos
op tafel staat een koekjestrommel
en in de tuin vliegt een dikke hommel
scheepjes zullen ooit vergaan
ik blijf wachten ik blijf staan
totdat het veilig is en ik kan gaan
het leven is soms een landingsbaan
je stijgt op of je zakt
heb je dan je leven weer in orde
begin de dag erna aan een nieuwe ronde
ik plukte toen die roos
mijn naam is toos
Dit gedicht is ingezonden door toos
Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)
Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
Volgende gedicht: Voor mijn vriendinVorige gedicht: als kleine jonge had ik een mattie