Waarom moest je me zo gehaast verlaten?
We hadden er over kunnen praten met elkaar,
Was dit nou nodig?
Maar nu ben ik klaar.
Een einde aan onze vriendschap is overbodig,
Maar we hebben immers beide ons eigen pad.
Dat had ik met jou toen ik jou nog bij me had,
Maar nu weet ik hoe de realiteit voelt.
Misschien moest het anders en had je het niet zo bedoeld.
Maar mijn gevoel voor jou is nu weg.
Ik weet, het ligt ook aan mij en nu hebben we pech allebei.
Ik wou jou zo graag aan mijn zij.
Maar het moest gaan, zoals het gegaan is.
Ik twijfel nog steeds of ik me niet vergis.
Of hetgeen we doen wel het goede is.
Maar in ieder geval weet ik dat ik je heel erg mis,
En ik weet dat niks voor altijd blijft,
En nu ben ik degene die met een vervelend gevoel achterblijft.
Waardering: 8.5 met 2 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door Ricardo
Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)