Hallo, ik ben een kabasboekstan
Ik droog mijn sokken in een pannekoekenpan.
Mijn ogen zijn groen met een beetje oranje
en ik ruik een beetje naar lasagne.
Mijn mama is een heel lief wezen
en noemt alle mensen mafkezen
al weet ik niet wat dat wil zeggen,
Ze zei ik zal je dat ooit wel eens uitleggen.
Als je me ooit zou tegenkomen
achter één van die berkenbomen
zeg dan gerust eens goedendag
dan zal ik iets terugzeggen, maar wel in het kabaslag
DAG!
Dit gedicht is ingezonden door Evelien Lauwers
Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)
Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
Volgende gedicht: Wassen, strijken, koken, bakkenVorige gedicht: Geertrui