als een eierschaal zo broos
stil, maar van binnen rusteloos.
beschermer van leven
dat wordt geboren klein en vaal
maar altijd vol passie en verheven
en toch, het is maar een eierschaal.
zo'n huisje van kalk is als het leven zelf,
in het begin puur en later getekend
beschermend als onder een gewelf
maar als het barst weten we wat dat betekend.
zie dit ovaaltje van kalk als een eind en een begin
en koester het leven, in je hart, binnenin.
Dit gedicht is ingezonden door Cees Jochems
Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)
Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
Volgende gedicht: Nog niet zo heel lang werken wij nu samenVorige gedicht: lieve snuitje