Tranen zijn druppels van tonnen zo zwaar.
En als je huilt krijg je veel commentaar.
En dan raken mensen je gevoelige snaar.
In deze situaties helpen wij elkaar.
Waarom doet iedereen mee aan dat gepest.
Waarom zijn we dan zo anders dan de rest.
Hebben we het dan zo verpest.
Luister niet naar het gepest van mensen
Stel altijd je eigen grenzen.
Dit was weer een levensles,
Hopelijk komt er nog een uitbreidingsproces.
Dit gedicht is ingezonden door Michael
Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)
Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
Volgende gedicht: liefste'/beste'Vorige gedicht: Lieve Opa