Ik dacht dat jij van mij hield,
Maar nu heb jij mijn leven vernield.
Ik vroeg jou op Valentijnsdag,
Ik dacht: misschien dat hij mij mag.
Maar nee, je moest stoer doen,
Hoe kon je mij dit aandoen?
Ik heb me zo in je vergist,
Je bent gewoon een vuile racist.
Je hebt me zoveel pijn gedaan,
Je bent naar me toegegaan,
En je zei: "Nee ik wil niet met je."
Je vrienden stonden erbij, dus dat hoorden ze.
Ik wou dat ik er nooit aan was begonnen,
Want jou liefde voor mij, was verzonnen
Dit gedicht is ingezonden door eunice
Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)
Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
Volgende gedicht: Vandaag 81 jaarVorige gedicht: je bent me beste vriendin