ik was
jij nooit geweest
toen ik je zag,
keer op keer
je wist het
maar liet het voorbij lopen
maar ik iedere keer hopen
iemand anders had jou veroverd
misschien heeft hij je betoverd
je schitterde als een gouden roos
op jeugdfoto's
nu ben je meer dan een gouden roos
nu ben ik echt spraakloos
cupido's pijl hielp niet mee
maar jij bent nog altijd mijn toverfee
Dit gedicht is ingezonden door kevin de maeyer
Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)
Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
Volgende gedicht: Een droom over stroomVorige gedicht: Ik zing luid