In een rolstoel zitten is lang niet fijn
Ik zou graag een normaal meisje willen zijn
Soms voel ik me heel alleen
Andere keren heb ik heel veel mensen om me heen
Ik zou graag een keertje kunnen lopen
Ach, dat is enkel iets waar ik op kan hopen
Het doet me pijn
Niet zoals anderen te kunnen zijn
Vrienden, familie ze helpen me wel
Toch heb ik nood aan een trouwe gezel
Al bij al heb ik het niet zo slecht
Nu heb ik alles gezegd
Dit gedicht is ingezonden door Xanthe De Pooter
Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)
Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
Volgende gedicht: Gedicht over schoolVorige gedicht: ik denk terug aan de tijd,dat we samen waren