Ik heb mijn liefde verstopt
heel diep weg gepropt.
In een klein zwart doosje
en bovenop dat doosje zit een roosje.
Dat doosje moet mij weer liefde geven
zodat ik het weer aan jou kan doorgeven.
Maar dat gaat heel moeizaam en langzaam
want ik ben ook zo bedachtzaam
Wat jammer dat ik nu niet in de liefde geloof
dat stukje is heel langzaam in mij gedoofd
Ook zoveel tegenslagen gehad
en nu heb ik het met de liefde even gehad.
Gewoon even uitrusten op dit moment
ik hoop dat je het begrijpt en herkent.
De liefde zal wel weer terug komen
en dan zal het mijn lichaam naar binnen stomen.
Dan kijk ik in het zwarte doosje
met daar bovenop het roosje.
Waardering: 8.5 met 4 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door marian
Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)
Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
Volgende gedicht: De garageVorige gedicht: het is vandaag vaderdag