Ik keek eens diep in je ogen.
Ook al was je blik gelogen.
Toch bleef ik erin geloven.
Maar jij had me al opzij geschoven.
Je blonde lokken hemels zacht.
Ik heb geduldig afgewacht.
Ik dacht dit zal wel overgaan.
Maar onze relatie was voorgoed gedaan.
Deze liefde was onmogelijk.
En de breuk was onoverkomelijk.
Dit gedicht is ingezonden door Toon
Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)
Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
Volgende gedicht: toen ik jou zagVorige gedicht: Ik heb je lief gehad