mama jij bent de liefste
en je bent niet de sportiefste
maar je blijf wel mij mama
gelukkig ben je niet verbrand door de lava
soms luister in niet naar je
maar toen ik klein was zat ik in jouw armpje
je bakt lekkere eten
en je laat harde scheten
maar dat maakt niks uit
want je weet ik lus geen ene spruit
je weet wel wat ik bedoel
in me kamer is het wel een beestenboel
ik teken jij kleur
maar je zei de achterdeur is aan het kleuren
maar het leven zit zo in elkaar
maar soms is het raar
ik weet niet wat ik moet
daarom ging ik naar hollywood
toen werd ik keigoed in zingen
je zei kom op meisje ik hou van je
toen ik hoorde toen je dood was
i love you
Dit gedicht is ingezonden door Paulina
Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)
Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
Volgende gedicht: ik schrijf dit gedichtVorige gedicht: toen ik jou zag