ik ben ik
en zij is zij
maar waarom ben ik
dan niet zo blij?
die puistjes
op mijn gezicht
zijn erger
dan dit gedicht!
was ik maar
een zonlicht..
opkomen wanneer ik kan
en schijnen zodra ik wil
het leven begint altijd met
was ik maar..
God geeft iedereen
één gezicht
maar waarom zet ik
daar eentje bij?
thuis ben ik vaak stil,
op school ben ik altijd met gegil
niemand weet wie ik ben
zelfs niet mijn grootste fan
ik ben niet mij zelf
waarom, waarom?
En die stomme gevoelens
die je krijgt
en dat je altijd
maar zwijgt
waarom ben ik niet haar?
zij is perfect
ik ben raar
was ik maar, was ik maar…
Waardering: 8.5 met 6 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door Berra Okutan
Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)
Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
Volgende gedicht: zo blij ben ikVorige gedicht: Met kartonnen'dozen