donker, duister, pijn.
mensen denken vaak o wat heeft ze het fijn.
maar niets is minder waar.
ik hou dan wel van haar.
maar ze zit zo op mijn nek.
doe dit doe dat, ik ben toch niet gek?
ik heb mijn masker op.
wie ik ben? gok er maar op.
van buiten een lief gezickt.
maar van binnen brand er totaal geen licht.
wanneer komt mijn tijd nou eens.
mensen zeggen nooit maar ze kennen me niet eens.
Dit gedicht is ingezonden door chantal van as
Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)
Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
Volgende gedicht: ik hou van muziekVorige gedicht: ik ben lelijk