In april 1961 ging de winkel “Hengelsporthuis Gerrit Sijm open,
Mijn vader en moeder hoopten veel te verkopen.
Ik moest direct al helpen in de winkel,
En hoorde daardoor veel kassa gerinkel.
Mijn vader stak zeepieren op de Waddenzee,
Of nam op z’n boot de sportvissers mee.
1969 was een droevig jaar in ons leven,
Mijn vader stierf en dat is me altijd bijgebleven
Ik was toen 19 jaar,
en kreeg veel commentaar.
Mijn moeder en ik gingen samen verder met de zaak,
En stelde allerlei dingen aan de kaak.
Ik wilde zelf ook een hengelsportzaak beginnen,
Ging bij mijn moeder informatie inwinnen.
Mijn papieren had ik ondertussen al gehaald,
Zo werd ik door mijn moeder overgehaald.
Om deze winkel over te nemen,
Omdat ze last had van heup problemen.
Ik nam de winkel in 1977 van haar over,
En kocht toen een prachtige Landrover.
De winkel liep goed,
Daardoor kreeg ik steeds meer moed.
Kreeg daarvan een olifantenhuid,
Breidde de winkel steeds verder uit.
Na jaren kwam er een ommekeer,
Ik verkocht lang zoveel niet meer.
Het internet werd meer en meer actief,
Ik voelde toen al instinctief.
Dat ik beter met de winkel kon gaan stoppen,
Zo konden zich weer nieuwe ideeën ontpoppen.
Ruim 51 jaar heb ik in de zaak gestaan,
Toen was het gedaan met mijn loopbaan.
Geen gezeur en niet getreurd,
Er is veel in de winkel gebeurd.
Deze is nu leeg en opgeknapt,
Wordt nu als een centrum doorgestart.
Verhuur van koffieruimte en zaal,
Voor van alles, maar voor iets spiritueels helemaal.
chris sijm 7 jan 2013
Dit gedicht is ingezonden door Chris Sijm
Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)
Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
Volgende gedicht: Dat witte knuffel konijntjeVorige gedicht: leven zonder liefde