Pijn in mijn rug,
het dwaalt.
Prikt als
een naald.

In mijn hoofd
Verdoofd,
't spookt rond
Het wordt er,
zo bond.
Genoeg geleden,
Kom terug.
Auw, Mijn rug.
Constante pijn.
het zal zo zijn.
Bestaat er dan geen..
Medicijn?

Dit gedicht is ingezonden door Exinneke

Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)

Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
 
Volgende gedicht: Ik ben een vlieger in de lucht
Vorige gedicht: vrede
 
© 2006 - 2023 Jan Hengeveld.