er is liefde er is gevochten er is verdriet er is troost, allemaal geweest.
en nu is alles kapot gemaakt en ben ik bevreesd.
een gesprek een traan
waarom moest het zo gaan.
ik wilde ruzie voorkomen, juist omdat het anders mis zou lopen.
het was uit liefde uit zorg uit de sterkte om onze band te behouden,
en nu door totale miscommunicatie en verkeerde gedachten afgehouden.
ik wilde geen gelijk, ik wilde geen meeprater, ik wilde alleen vertellen hoe ik me voelde aan iemand die veel voor me betekend dat was het enige wat telde.
en nu door 2 gedachtegangen die ik van mijn kant niet kon uitleggen hoe ik het eigenlijk allemaal bedoeld had,
is deze band stuk gemaakt en voelt voor mij als een dichtgeknepen keelgat.
alles wat we deden samen, alles waarvoor ik het opgenomen heb, alles waarmee ik met haar gedeeld heb, alles waarin ik haar troostte en steunde en andersom.
is nu ineens allemaal weg als een bom.
ik wil haar niet kwijt en ik hoop bid en vecht dat het weer goed mag komen tussen ons
dat we weer kunnen lachen met een rare frons.
ik wil jou niet kwijt
en ik hoop dat onze band zich alleen maar meer en meer uitspreid.
ik hou van je en ik zal er altijd voor je blijven
en dat we samen leuk gezellig en liefdevol verder mogen drijven.
Dit gedicht is ingezonden door kirsten
Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)
Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
Volgende gedicht: Ik houd van de horizonVorige gedicht: rijmen en dichten het niet om de nep gedichten