Lieve oma ,
Nu jij niet meer hier bent
en wij nu zonder jou verder moeten
We je gewoon niet eens meer kunnen groeten
we zelf niet echt weten wat we moeten
ons verdriet voor jou een plek geven
Ik verbeeld mij in een sprookjesleven.
in dat leven zijn wij samen
en hebben wij het over paarden
ook over honden en konijnen
en vast ook over tierelantijnen
in dat leven worden wij 100 jaren
en leven wij als hongaren .
maar als ik dan weer wakker word
Is mijn wereld weer eens ingestort
want oma jij bent hier niet meer
en er komt geen tot de volgende keer
oma dat doet pijn
want ik vond het altijd zo fijn
zo fijn als je weer in nederland was
je was een echte grapjas
maar nu moet ik vaarwel zeggen
oma ik hou van jou en zal je nooit vergeten
Dit gedicht is ingezonden door kimberley
Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)
Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
Volgende gedicht: ik ken je nietVorige gedicht: vrienden zijn vrienden een hart voor gestemd