mijn spreekbeurt gaat over vulkanen
die laten hele grootte tranen
ze wonen bij de Italianen .
daarbij barsten de ramen.
toen de Italianen aan kwamen.
die vulkanen hebben namen.
en toen later lichamen verdwaalde
en kwamen in de buurt van het kwaden.
er waren slingerpaden.
en het kwaad droeg een zwart gewaad.
want dat is het ergste gewaad .
dat er bestaat.
en hij heet Aad.
hij is geen klimaat.
en hij was vroeger advoorkaat
je moet rennen voordat je der aan gaat
en dan lig je dood op straat
Dit gedicht is ingezonden door Svenne
Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)
Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
Volgende gedicht: ik heb je gemistVorige gedicht: Ik hoop voor je een leuke verjaardag