Onze vriendschap kon niet duren
vele zijn ons voorgegaan
ik wil niet naar buiten blijven turen
dat geeft geen zin aan mijnbestaan
ik gaf om jou en was zo blij
ik weet nog wat je tegen mij zij
maar er zjn teveel mensen die op jou bOwen
en ik kon jouw niet meer vetrouwen.
je liet me gaan zonder veel spijt
maar ïk ga door want ik ben een sterke meid....

Dit gedicht is ingezonden door dorine jordens

Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)

Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
 
Volgende gedicht: Mensen hebben wensen van dit dat daar
Vorige gedicht: Appels en 1 banaan deel 2
 
© 2006 - 2023 Jan Hengeveld.