Je bent stil,
doodstil
wat is er met jou aan de hand
mischien ben je in droomeland beland
ik voel je zachte hand.
hij was wel zo koud als een bergwand
dan zie ik je mooie ogen
het leek wel in alle kleuren van de regenbogen
dan zag ik je mooie golvend haar
wij waren gewoon: het perfecte huwelijkspaar

Dit gedicht is ingezonden door Hannah

Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)

Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
 
Volgende gedicht: mama jij bent jarig en bijna roodharig
Vorige gedicht: Ik zie je
 
© 2006 - 2023 Jan Hengeveld.