weet je als iemand wil paardrijden
denk dan aan de vroegere tijden
hield je al lang van paarden
die je vaak aanstaarden
zo zijn paarden nu eenmaal
dat is voor hen echt ideaal
dan weten ze hoe jij bent
hoe je met je paard aanrent
denk diep na
want achterna
weet je wat in jou schuilt
want eenmaal je het uitpuilt
kan je het niet terugspoelen
dit gaat om je eigen gevoelen
dus vergeet niet wat je voelt
laat dat tijd hebben tot het afkoelt
als je dit hebt gelezen
zou ik wel vrezen
je hebt niet veel tijd meer
dus profiteer ;)
Dit gedicht is ingezonden door Helena cornelus
Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)
Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
Volgende gedicht: Geen normale vaderVorige gedicht: ik hou van paarden