Ton
Op dit moment ben je erg vervelenden ik kan zo gewoon niet rijmen
En zit je steeds maar tegen mij te praten en te slijmen.
Iedere keer heb ik net een mooie zin in mijn hoofd
En vergeet ik hem weer heb ik me voor niets uitgesloofd.
Met rijmen moet je er niet doorheen gaan praten .
Maar het lijkt wel of jij het niet kunt laten.
Nu ben je da kamer uit om te gaan doechen en jezelf op te knappen
Want ik dacht eerst ik ga er mee kappen.
Tot dat ton zelf moest rijmen.
Kon hij niet meer praten en slijmen.
En had hij in de gaten
Dat het erg lastig is als ze dan gaan praten.
Dus nu kan mijn rijm eindelijk beginnen .
En hoef ik geen start zin meer te verzinnen.
Je hebt het trouwens prima voor elkaar ton je hebt zelfs een caravan gekocht
Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)
Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
Volgende gedicht: lieve mamVorige gedicht: 2015