Op vakantie in Parijs
Liep ik jou tegen het lijf
Heb nog nooit iemand zoals jij ontmoet
Ben van de kaart,weet niet meer wat ik moet
Wacht op een telefoontje van jou
Jij beloofde mij te bellen,waar blijf je nou
Slapeloze nachten ik verlang naar jou
darling laat wat van je horen
Zonder jou voel ik mij verloren!
ik zit als maar te wachten in een hotel
wachten tot jij drukt op die bel
maar toen hoorde ik geklop
ik dacht daar is ze
maar het was een picolo die grijnsde
ik dacht ik ga maar slapen
want ik was de hele tijd aan het gapen
de volgende morgen at ik ik ontbijt
waar blijft ze die mooie meid
later ging ik weer terug naar huis
en kan ik me liefdes verdried verwerken thuis
ik denk telkens aan haar mooie lach
en aan ons ontmoetings dag
ik moet weer verder met mijn leven
maar toch zal ik altijd om haar geven

Waardering: 8 met 2 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door rick

Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)

Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
 
Volgende gedicht: Jou ogen zij als diamanten in de zon
Vorige gedicht: Giovanni is mijn ma haar lief
 
© 2006 - 2023 Jan Hengeveld.