als je ouders zeggen
nou... je zal je er moeten bij neerleggen
want het zal niet gebeuren
dit moet je goedkeuren
je zult moeten wachten en het zelf betalen
ik was triest en dacht aan de nachtegalen
ik deed een wens voor mijn raam.
heel zorgzaam
ik kwam wakker in een stal
naast me stond een rijhal
ik zag super veel paarden
die me lief aanstaarden
dus geef niet op
want daarmee kom je achterop
probeer over zo veel mogelijk paarden te dromen
want die dromen zullen zeker uitkomen
ookal zijn het er honderdzeventien
dat maakt niet uit
want als je je ogen sluit
zie je ze voor je lopen
en dan maar hopen....
ooit zal het gebeuren
ooit zal ik opfleuren
als ik zal paardrijden
na al die tijden
die ik wachtte
toen ik niet glimlachte
zal ik het eindelijk doen
ik word zeker paarden kampioen!
geef nooit op met hopen .
Dit gedicht is ingezonden door Helena cornelus
Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)
Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
Volgende gedicht: Je bent een schat! Vorige gedicht: Ik denken veel aan jou