Anne was een meisje van 11 jaar
en leefde in een situatie erg naar
opgesloten in het achterhuis
werd ze later een spreekbuis
voor al diegene
die zijn verdwenen
schreef ze s'avonds in een dagboek
en leerde ze in haar schrijvershoek
ze leerde heel de dag door
want ze wilde later werken op een journalisten kantoor
hoe anders werd haar lot
toen ze door Duitsers werd gespot
en getransporteerd naar verschillende kampen
waar gebeurden grote rampen
waar tragedies onmenselijk groot
eindigden met haar veel te vroege dood
Dit gedicht is ingezonden door aicha
Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)
Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
Volgende gedicht: Op die mooie lente dagVorige gedicht: Jij bent mijn inspiratie