ik ben zo moe
slapen, daar ben ik zo aan toe.
in mijn eigen warme bed
mijzelf volledig uitgezet.
ik ben zo moe
ik snap alleen niet hoe.
uren lang heb ik al geslapen
maar ik blijf maar gapen.
ik ben zo moe
dat als de bel gaat, ik geen eens opendoe.
ik wil naar mijn dromenland
en wakker worden op het kiezelstrand.
ik ben zo moe
en ga nu naar bed toe.

Dit gedicht is ingezonden door bobbie

Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)

Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
 
Volgende gedicht: goede dag lieve vader
Vorige gedicht: liefde doet pijn
 
© 2006 - 2023 Jan Hengeveld.