Mijn leven gaat in vogelvlucht
de drukte van mijn vroeger bestaan
is zo snel voorbij gegaan .
Iedere dag keer op keer herinner ik mij telkens weer
hoe we lachten hoe we huilde
samen dansten zonder te verzuimen .
Het lijkt of alles stil heeft gestaan
en de lessen van mijn leven achter bleven .
Ik heb geleerd van iedere dag soms met pijn en tegenslag
met goede en met slechte tijden en kon het niet vermijden
dat ergens een dag zou komen om nog eens te dromen, hoe mijn leven zachtjes begon zonder te denken aan de horizon .
Nu , op deze zomeravond overdenk ik na al die jaren
hoe teer en waardevol ze waren .
De maan is mijn beste vriend kent mijn verlangens en kent mijn verdriet
hij bewaard mijn geheimen en fluistert dan zacht
" bij mij ben je veilig ik geef je de kracht".
Er komt een glimlach op mijn mond en weet dat nog niet alles is afgerond .
Zijn mantel van fluweel bedekt mijn huid en beschermt mijn geheimen .
Ik plaats mijn hoofd zacht op mijn kussen , dan weerspiegeld een beeld teder en zacht ...Hij is mijn vriend en ik wens hem dankbaar goedenacht
Dit gedicht is ingezonden door Louise B A
Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)
Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
Volgende gedicht: lieve oma gefeliciteerd met je 72e verjaardagVorige gedicht: ik hou van jou