ik zag het niet meer zitten
ik was gewoon me hele leven aan het omspitten
ik had ook niets meezitten
toen ook jij weg ging was het ook helemaal voorbij
ik vind me leven echt een slachtpartij
ik kan het niet verwoorden
toen ik het hoorden
samen zijn we sterk dacht ik altijd
toen hij je aanreedt was het helemaal voorbij
jij jij o jij jij was mijn alles. was. maar je bent er niet meer
ik accepteerde het niet maar ik kon niks anders dan het er bij laten.
Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)
Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
Volgende gedicht: ik wou dat ik toveren konVorige gedicht: ik woon in dudzele