elke dag, ik neem de afslag
ik zie een kinderlach
maar neeee, niet van m'n eigen kind
ik neem een sprint
ik wil hier nooit meer zijn
echt, nee, dat vind ik niet fijn
ik wil nu gewoon even alleen zijn
niemand om me heen
ik begin weer bij een
weet je wat, ik ben het gewoon zat
elke keer weer draaien aan dat rad
maar toch, er is hoop
ik begin opnieuw
geen zorgen op een maandagmorgen
gewoon lopen in de stad
niemand die me aankijkt van wat is dat
Dit gedicht is ingezonden door wow een mooi liedje
Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)
Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
Volgende gedicht: bangVorige gedicht: Eten is zo lekker