Lieve Niels
een verstrooide professor ben je weleens
maar dan heb je weer een ingeving ineens
waar zijn nou toch mijn sd kaarten en usb sticks
ik ben ze kwijt en dat is niet niks
al mijn bestanden en muziek staan erop
wat nu als ik ze eens goed wegstop
maar waar moet ik ze dan laten
misschien moeten we daar eens even over praten
op een vast plaatsje dan kun je ze niet vergeten
en niet denken dat iemand anders eraan heeft gezeten
laten we vanaf nu ze netjes in dit mapje bewaren
tot voorbij je puberjaren
Het is toch niets voor jou om dingen zoek te raken
ik zal maar snel voortmaken
en dit pakje openmaken
Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)
Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
Volgende gedicht: Een vriendschap zo apartVorige gedicht: beste Jolanda