Niemand weet mijn echte naam
Ik heb een schuilnaam
Ik draag een ster op mijn jas
Mijn moeder zei dat dat komt door ons ras
Ik weet alleen ik ben joods
Ik duik onder met mijn familie in een loods
Vies is het wel
Maar als we ondekt worden moeten we naar een kamp
Duitsers weg snel
Pas op! Ze komen
We konden noch maar net ontkomen
Snel zijn we weg gevlucht
We zagen een huisje
En klopte aan
Een vrouw deed open en liet ons niet lang buiten staan
We kregen warme chocolade melk
Voor ons elk
We hadden onze nieuwe familie gevonden
Ooit wouden we naar londen
Zonder oorlog vrije stad
Nu moest ik slapen ik was afgemat
Welterusten oorlogs stad
Dit gedicht is ingezonden door Jaoby bette
Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)
Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
Volgende gedicht: Ik heb geluk dat ik jouw lootje het getrokken Want jij hoeft eigenlijk alleen maar een gedichtVorige gedicht: Oma is een echte