soms ben ik eenzaam en alleen,
al die gevoelens zo dicht bijeen.
soms is er niemand die naar me luisteren wil,
dus blijf ik maar beter heel erg stil.
al die gedachten gaan door mijn hoofd
en er is bijna niemand die mij gelooft.
dagen vol liefde en verdriet
dat is iets wat niemand ziet
gelukkig heb ik vriendinnen
daar kan ik wel iets mee beginnen
dit was het einde van mijn gedicht
want dat is veel beter dan een bericht!
Dit gedicht is ingezonden door sari
Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)
Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
Volgende gedicht: toetsen ben ik moeVorige gedicht: vaak heb ik verdriet