Ik weet wat ik deed Ik weet wat ik zij
Voor mij was het een klimpartij
Maar waar een berg is zijn er meer
En toch gaat mijn hart nog steeds te keer
die bergen waren er te veel
Zelfs ik keek daarom scheel
Ik heb geleerd om door te lopen
En dan maar niet te hopen
Ik sta nu hoop ik voor veel meer open
En meschien moet ik nu naar het probleem toe lopen
Maar ik durf nu niet zo goed
Want weet niet of iets is dood gebloed
Weet dat ik mezelf wil zijn
En niet die tussen schijn
Ik weet dat ik wil vechten Voor
En niet wil rijden op een zij spoor
Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)
Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
Volgende gedicht: Ik loop in een bosVorige gedicht: lieve mevrouw stoker