Ik stond buiten
En hoorde de vogels fluiten
Het regende en het was koud
ik kreeg honger dus ik nam een kippenboud
Het sneeuwde ook een beetje
En zag een meisje met een kleedje
Ze was aan het huilen
en toen zagen we twee uilen
ik vroeg wat er was
en ze pakte haar tas
en jas ze ging weg
en ze had geen uitleg
ze wou niks zeggen
en ook geen briefje leggen
ik zei dag dan maar
en ze zei ik zie je wel nog eens in het jaar
en ze nam haar basgitaar en speelde een liedje voor mij
en ik gaf haar een chocolade- ei

Dit gedicht is ingezonden door jade

Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)

Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
 
Volgende gedicht: Jij bent een erg lief meisje
Vorige gedicht: De cyclopen zijn woeste reuzen
 
© 2006 - 2023 Jan Hengeveld.