Faalangst
Ik voel me alleen
Ik heb niemand om me heen
Ik zit vast in mijn lichaam
Ik kan het niet meer aan
mijn hoofd staat op springen
Ik weet niet hoe ik me nog langer moet bedwingen
hoe ik met mezelf moet omgaan
kijk me nu toch eens staan
Ik voel me zo rot
Ik maak toch alles kapot
ik voel me zo boos
Ik ben totaal rusteloos
Ik ben zo bang
Bang om alles wat zal komen
Bang om alles wat ik doe
Bang om in de toekomst te geloven
Bang om in alles te falen
Daarom is het zo moeilijk om mezelf te achterhalen.
Dit gedicht is ingezonden door Ellexa
Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)
Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
Volgende gedicht: Het is herfstVorige gedicht: Faalangst