Ik vond een heel bijzonder boek.
Het lag er zomaar plots te liggen.
Het riep precies mijn naam.
Ik kon er echt niet aan weerstaan.
Ik wilde.
Ik wilde het.
Ik wilde het lezen.
Ik wilde het lezen nu.
Ik wilde het lezen nu en.
Ik wilde het lezen nu en altijd.
Ik wilde het lezen en krijg hopelijk geen spijt.
Plots begon ik dan te zweven.
Dat had ik nooit verwacht.
Het boek vertelde me de waarheid.
Het nam me mee op een nacht.
Wat ik toen allemaal beleefde, vertel ik aan geen mens.
Het boek dat moest verdwijnen, dat was mijn grootste wens.
Het ging weer naar de oorsprong, ik heb het nooit meer weergezien. Dit deed ik voor mijn Sarah.
Nu zijn we een paar sindsdien.
Dit gedicht is ingezonden door Hilde
Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)
Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
Volgende gedicht: engelen van het asfaltVorige gedicht: Mij allerliefste Mariette