afscheid nemen bestaat niet
je gaat tog weg
je moet me geloven
ook al doet het geen pijn
ik wil dat je me loslaat
en verkloot je leven
je hoeft me niet te vergeven
want ik ben blij dat je gaat
en mijn verlaat
als je bang bent
als je eenzaam bent
zal ik blij zijn
je zoekt me
en je komt me tegen
je fluisterd mijn naam
en ik laat je staan
we zullen zeker niet samengaan
ik sta niks meer toe wand ga nu met pensioen
Waardering: 7.6 met 5 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door lesley
Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)
Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
Volgende gedicht: Mevrouw lita speciaal voor u staan wij hier en nuVorige gedicht: het schooljaar is voorbij