ineens was je daar,
uit het niets, zomaar.
ik keek in je ogen,
zo mooi blauw, echte zeemansogen.
we liepen verder,
we keken om, en ik hoop dat ik je nog weer tegen kom.
dagen na dat ik je heb ontmoet,
denk ik terug met wee moed.
ik kan je niet meer vergeten,
ik weet niet of ik je nog ontmoet!
ik wil jou voor mij alleen,
samen zijn we een.!
jij en ik horen bij elkaar,
samen zijn we een!!
Waardering: 7.5 met 2 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door oma
Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)
Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
Volgende gedicht: familie moet er zijn voor elkaarVorige gedicht: Het mooiste plekje van Diepenveen