De Grote bonte
Het kijken naar de voederpaal
begint er een kort verhaal
loerend naar Heggemus en Pimpelmees
als een flits pardoes verrees
zo verrassend puur en echt
een Grote bonte specht
een vrouwtje zeker weten
de rode nekvlek is immers vergeten
die zie je enkel bij vadertje specht
maar ze gunt hem dat alleenrecht
ze schuifelend verder
met rukjes omhoog
speurend met haar arendsoog
naar lekkers in de ruwe berkebast
waar ze met haar kleverige tong in tast
verlangend vol van appetijt
naar een heerlijke maaltijd
Dit gedicht is ingezonden door dood
Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)
Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
Volgende gedicht: Lieve lieve lieve schatVorige gedicht: Bij het kijken naar de voederpaal