Lieve Rie,
Hoeveel jaren kom ik al bij jou?
Al meer dan 64 jaar hou ik van jou!
En altijd had ik wel een of meer kadootjes voor jou,
maar dit jaar laat ik je zitten in de kou.
Want zo,n raar en angstig jaar hebben wij niet eerder gehad
sinds het coronavirus in de wereld aantrad.
Sindsdien is alles anders geworden
en zitten nu al 9 maanden achter de verbodsborden.
Onze familie zien we nauwelijks meer
we pakken nu de telefoon nu maar elke dag weer
de kinderen kunnen nauwelijks op school meer leren
en moeten het in hun eentje maar on line proberen
en jij zit met je man thuis opgescheept
die alle administratie naar huis heeft gesleept.
En dan je zorgen hoe het met de kinderen gaat
je wilt wel elk uur weten hoe het ervoor staat!
Maar heb nog even geduld,
dan wordt je met een nieuw vaccin gevuld
en is alle leed hopelijk voorbij
en zijn we in 2021 eindelijk weer vrij!
Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)
Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
Volgende gedicht: Yo, yo Vorige gedicht: De musical was altijd een feest