ik lig te wachten
te wachten in mijn bed
te wchten op die ene man
de dokter diem ij redt!
ik zit te wachten
te wachten op een stoel
te wachten op niemand
is datr nou mijn doel??
ik zit te wachten
te wachten op een kruk
te wachten in een stilte
maar ik ben heel druk
ik ik sta te wachten
te wachten bij de sporthal
te wachten op mn moeder
die me halen zal
ik sta te wachten
te wachten in een lange rij
te wachten tot ik vooraan sta
dan ben ik weer blij
ik lig te huilen
te huilen in mijn bed
ik ben gestopt voor jou
maar heb tog zin in een sigaret
ik zit te huilen
te huilen heel verscholen
te huilen van zelfhaat
had ik nu maar 2 pistolen
ik zit te huilen
te huilen van de pijn
te huilen om jou
dan voel ik me niet fijn

Waardering: 7.35 met 43 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door Dianne

Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)

Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
 
Volgende gedicht: MOEDER LEED
Vorige gedicht: laurine en charlotte
 
© 2006 - 2023 Jan Hengeveld.