Lieve oma, daar sta ik dan.
Voor iedereen en alleman.
Ik sta hier omdat ik jou wat wil vertellen.
Omdat ik jou wil zien snottebellen.
Je hebt het toch vaak gezegt, een gedicht dat jou gevoelens blootlegt.
Dat werd toendertijd van jou onthouden, Je kon je tranen toen niet ingehouden.
Vandaar schrijf ik dit gedicht, ik wil die lach zien, op jou lieve gezicht.
Die glimlach die mij bij elk bezoek ontvangt, die lach, waar toch iedereen naar verlangt.
Maar soms is die lach ver te vinden, alsof hij is meegepikt, door wervelwinden.
We weten het leven is soms hard en moeilijk, het verlies van opa, die pijn is onvermoeilijk.
Maar oma, tegen jou zeg ik wauw, iemand waar ik tegenop kijk, een echte topvrouw.
Geen woorden kunnen omschrijven wat voor liefde ik voor jou voel. Dat jij mijn oma bent, geeft mij een eergevoel.
Mijn liefste oma, wat moet ik toch zonder jou, zonder jou, zou het voelen als decemberkou.
Gelukkig hoeven we daar nog niet aan te denken
Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)
Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
Volgende gedicht: Lieve oma, daar sta ik danVorige gedicht: papa is de slechtste nog niet