Mam en pap, ik wou jullie niet teleurstellen, dus ik deed mijn best,
Het ging allemaal moeilijk op school door al dat gepest.
Ik was even niet bij de les, 5 jaar lang pijn en verdriet.
Tranen zaten verscholen achter mijn ogen,
En ik was met mijn hoofd naar de tafel gebogen.
Thuis hield ik mijn mond,
Ik wist eigenlijk niet of ik wel echt bestond.
"Bo, waarom die blauwe plekken?" Ik zweeg en hield mijn mond.
"O, gestoten mam." Terwijl ik op school werd geslagen.
Die momenten kan ik niet vergeten,
Ook al ben ik oud en versleten.
Oom en Oma, ik denk vaak aan jullie, in 2 weken achter elkaar.
Ik kon het eerst niet geloven, maar het was toch echt waar.
Ik was jullie in 2 weken kwijt,
Wat was dat een vreselijke moeilijke tijd.
Als ik naar een ster kijk, denk ik aan jullie allebei.
Tranen in mijn ogen, weer denkend aan die tijd,
Maar er zal een dag zijn dat ik bij jullie kan zijn.
Nieuwe school, nieuwe mensen,
En ook weer hele andere momenten.
Wat was ik bang om naar een nieuwe school te gaan, dat ik opnieuw zou worden gepest.
Maar nee, opeens stond alles recht.
Toen door het gevecht.
Voor dingen die ik wou halen.
Hoger niveau? Het eerste jaar was even balen,
Maar nu heb ik het toch weten te behalen.
Door de jaren heen is alles goed gekomen, ik heb me sterk gehouden en gevochten.
Ik heb alles gehaald, maar wel met grote bochten.
Ik ben blij waar ik nu sta, maar ben zeker nog niet klaar.
Want mijn dromen zijn nog niet bij elkaar.

Waardering: 7.32 met 31 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door Bonita

Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)

Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
 
Volgende gedicht: vokke is bij ons thuis
Vorige gedicht: Ik kom uit een gekke familie
 
© 2006 - 2023 Jan Hengeveld.