Als ik er opeens niet meer zal zijn.
Beloof me asjeblieft, heb geen pijn..
Houd een lach op je gezicht als ik je verlaat.
Denk aan de tijden,
Die wij toen hebben mee gemaakt.
Ik weet bij me zelf dat ik je nooit zal verlaten..
Anders had ik jou nooit in mijn hart binnen gelaten.
Je zij toch dat je me altijd vertrouwde?
Ik heb jou dingen altijd voor me zelf gehouden.
Jij was heel erg speciaal voor mij,
Wist je dat?
Of was het je al op gevat?
Als je het niet wist..
Weet je het nu,
Vergeet het maar nooit meer.
Ik zeg dit voor de laatste keer..
En geloof mij nou maar..
Waar jij bent, ben ik ook.
Ik zal namelijk altijd jou rechter hand vast houden.
En die zal ik niet meer los laten.
Want ik hou jou zeker in de gaten!
Waardering: 7.21 met 33 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door Bonita
Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)
Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
Volgende gedicht: s'nacht zit jij daar licht te gevenVorige gedicht: Ik ga kapot door het gevoel